- ziqiymət
- sif. <ər.> köhn. Qiymətli, çox qiymətli, bahalı. Atamdan mənə çox ziqiymət kitablar keçibdir. Ə. H.. <Ərən:> Xanım yürüdükcə cıqqasının ziqiymət qaşları minbir rəng çalırdı. Ç.. Qoca Şərqin ilahi şeir sənətinin bu ziqiymət xəzinələri Mirzə Valehin üzünə açıq idi. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.